Foto uitgelicht

Grassen

"Jouw foto's lijken wel schilderijtjes, hoe doe je dat toch?" Een opmerking die ik best vaak krijg van collega fotografen. Die vraag beantwoorden vind ik lastig. Het is niet één manier of een specifieke bewerking wat zo'n beeld tot stand brengt. Er gebeurt veel meer in mijzelf. Wat wil ik laten zien, hoe krijg ik dat op beeld, wat kan ik gebruiken? Ik zie het vaak als een grote denkbeeldige gereedschapskist waarmee ik op pad ga. In die gereedschapskist zit natuurlijk m'n camera en m'n lenzen. Er zitten ook technieken in, zoals high key en low key, HDR, ICM en meervoudige belichting. Maar ook welke combinaties kan ik allemaal gebruiken tijdens het fotograferen. Al die lenzen, technieken en combinaties heb ik beschikbaar als ik ga fotograferen. Ik heb best veel tijd en energie moeten besteden om dat allemaal onder de knie te krijgen. Dat gaat niet vanzelf en het gaat ook niet snel. Het is een proces waar ik steeds mee bezig blijf en daar haal ik enorm veel plezier uit.

Met de foto van deze grassen zal ik proberen om iets van dit proces te vertellen.
Buiten in het veld kwam ik veel verschillende grassen tegen die mooi wuivend in de wind stonden. Hoe kan ik dat fotograferen? Vaak begin ik met een registerende foto. Op één of andere manier heb ik dat vaak eerst nodig om verder te komen in het proces. Wuivend gras zou ik ook met een lange sluiter tijd kunnen vast leggen. Daarmee ga ik aan de slag. Vele foto's later zie ik welke combinatie van diafragma en sluitertijd mij het beste resultaat opleveren. Ik vond het beeld wel wat soft, dus ga ik ook nog iets anders proberen. In dit geval meervoudige belichting én die zet ik op "helder" en "continu opnames". Met deze instellingen kan ik nu verschillende foto's achter elkaar maken. Dan zie ik de verschillende vormen van het gras en het licht in een mooi herhalend patroon onstaan. Dat vind ik wel een leuk beeld opleveren. Hiermee maak ik diverse foto's. Ik ben content met het resultaat en ga met de foto's thuis verder aan de slag.

Niet dat ik nu een bijzondere foto heb gemaakt, maar ik heb wel m'n gereedschapskist uitgebreid met een techniek die ik in andere omstandigheden weer kan gebruiken. Zo probeer ik te oefenen en kom ik steeds iets verder met m'n eigen combinaties die voor mij fijn werken en die ik kan gebruiken. Dat proces gaat ook achter de computer verder met de bewerkingen van de foto. Erg leuk om mee bezig te zijn en als combinaties goed uitpakken kan er een mooi beeld tot stand komen.

 Deze manier van fotograferen en bewerken werkt voor mij erg prettig en zo kan ik "mijn manieren" gebruiken en uitbreiden.

Dromerig

Deze foto "Dromerig" heb ik gemaakt met de "In the round" techniek. Ik zal proberen uit te leggen hoe de techniek werkt, wie hem heeft bedacht en hoe ik deze techniek heb gebruikt.

Pep Ventosa is een Catalaanse kunstenaar die bijzondere foto’s maakt. Zijn beelden zijn gemaakt met meerdere lagen van vergelijkbare foto’s en creëren een abstract en vaak surrealistisch effect met een schilderachtig gevoel. Hij heeft deze techniek “In the round” bedacht en populair gemaakt.

De techniek die hij gebruikt is om rondom een onderwerp te lopen en steeds foto's te maken van datzelfde onderwerp. En vervolgens alle opnamen te combineren tot één foto. Als je de website bezoekt van Pep Ventosa dan zie je veel foto's die buiten, in de stad of op de kermis gemaakt zijn. Zijn foto’s ogen druk en komen wat chaotisch over vind ik. Zelf houd ik van rustige beelden, maar ik vind het schildrachtige effect van deze techniek wel erg mooi. Dus pas ik deze techniek van ”In the round” toe met maximaal 9 foto’s. Ik kies daarbij vaak één onderwerp.

Het voorbeeld wat ik hier laat zien is een wilgenboom die ik tegen kwam tijdens een rondje fietsen. Wat mij opviel was het mooie zachte licht in de achtergrond en de grijsgroene kleur van de bladeren.
Ik heb steeds op de boomstam scherp gesteld en met elke foto die ik maakte deed ik een stap naar links of rechts. Aangezien mijn camera de foto’s zelf al kan samenvoegen heb ik deze instelling (meervoudige belichting) gebruikt. Het samenvoegen van de foto’s zou ook prima kunnen met bijvoorbeeld een bewerkingsprogramma zoals Photoshop.

Tijdens het bewerken van de foto wilde ik graag dat zachte en schilderachtige effect benadrukken. Dus de foto is bijna zwart wit met een vleugje kleur en alle aandacht gaat nu naar die fraaie wilgenboom.

Canon EOS R
Zoomlens 70-200 mm
Diafragma: F7.1
Sluitertijd 1/20 sec
ISO 200
Compensatie belichting +2

Onder de brug

Naar aanleiding van mijn vorige Nieuwsbrief kreeg ik vragen over op welke manier ik deze foto "Onder de brug" heb gemaakt. Ik zal proberen om uit te leggen hoe deze foto tot stand is gekomen.

Doordat ik graag speel met meervoudige belichting ben ik niet zozeer op zoek naar een mooi onderwerp maar meer naar een contrastrijk beeld. Over een watertje zag ik een planken bruggetje liggen. Het zonlicht scheen door de planken in het onderliggende donkere water. Daar had ik mijn contrastrijk beeld te pakken. Als ik zoiets heb gevonden ga ik verder met experimenteren. Meerdere lagen over elkaar zetten en spelen met de belchting. Zo kom ik dan met verschillende foto's thuis.

Dan gaat het experimenteren door met het bewerken in Photoshop. Ook dan gebruik ik weer lagen. Ik heb op mijn computer foto's verzameld in mapjes die ik eventueel later nog zou kunnen gebruiken. Je kunt denken aan verschillende structuren, achtergronden, vormen, maar ook bladeren. Hier heb ik dus bladeren toegevoegd aan het beeld. Ik vond de combinatie mooi van de schuine lichtbanen tegen een donkere achtergrond. Het spel van licht en donker samen met de warme herftstinten van de bladeren maken het beeld voor mij af.

Canon EOS R
Zoomlens 70-200 mm
Diafragma: F7.1
Sluitertijd 1/200 sec
ISO 200

Ontluikend groen

Op zoek naar lichtpuntjes...

Wat maakt een foto nu vaak interessant om naar te kijken? Dat kan het onderwerp zijn, mooie kleuren of een bijzondere compositie. Zelf vind ik het licht in een foto een heel belangrijk aspect. Het geeft sprankeling en diepte in een beeld.
Normaal gesproken zorg je ervoor dat het licht, de zon, aan de zijkant of achter je is. Hierdoor wordt alles goed belicht en zie je veel details in je onderwerp. Maar wat als je deze regel niet volgt maar juist tegen het licht in gaat fotograferen? Je hebt dan meer mogelijkheden om creatievere foto's te maken met meer diepte en sprankeling.

Zelf vind ik het mooi om van die bokeh reflecties in de foto te krijgen. Dit kun je bereiken door in tegenlicht te fotograferen met een groot diafragma ( een klein diafragmagetal dus). Ik ga dan op zoek naar achtergronden met lichtvlekjes die voldoende contrast met de omgeving hebben. Dat kunnen reflecties in water zijn maar ook dauwdruppels geven dat speelse effect.

Deze foto's heb ik op die manier gemaakt met een 70-200mm zoomlens. Het diafragma heb ik helemaal open gezet, dus op F2.8 en het scherpstellen op handmatig. Ik zorg dat m'n achtergrond mooi onscherp is en de blaadjes wel in de scherpte liggen. Lukt het niet om bij het grootste diafragma een onscherpe achtergrond te krijgen, maak dan de afstand tussen onderwerp en achtergrond groter, of de afstand tussen de camera en het onderwerp kleiner.
Daarna draai ik zo min mogelijk meer aan m'n scherpstelring en ga op zoek tussen de blaadjes en takken naar die reflecties. Met tegenlicht fotograferen wordt zo een prachtige uitdaging en ik kan er tijden mee bezig zijn.

Verdronken land

Moet een foto altijd scherp zijn? Wat mij betreft niet. Soms kunnen bewogen beelden een schilderachtig effect opleveren. Als je het een uitdaging vindt om eens wat anders te proberen met je camera dan kan ICM (Intentional Camera Movement) een leuk experiment zijn. Het kan bijzondere en creatieve beelden opleveren. Ik gebruik het graag met landschapsfotografie.

Hoe kun je hiermee nu aan de slag?
ICM is het opzettelijk bewegen van je camera. Je kunt met je sluitertijd- voorkeuze starten om het experiment te beginnen. Je kiest dan voor een lange sluitertijd, bijvoorbeeld 1/15 of 1/10 sec.
Je kunt je camera zoveel bewegen als je zelf wilt. Van links naar recht van boven naar beneden. Denk ook eens aan: zelf bewegen van voor naar achteren of inzoomen tijdens het afdrukken, ronde bewegingen maken of zigzaggen. Er zijn vele mogelijkheden.
Tijdens deze bewegingen heb ik zelf altijd mijn camera in de hand en niet om mijn nek. Dit om meer bewegingsvrijheid te hebben.

Tijdens een tochtje door De Wieden zag ik berkjes staan in een ondergelopen weiland. De witte stammetjes tussen het riet en de spiegeling trokken mijn aandacht. Hier wilde ik wel even mee aan de slag. Vaak start ik eerst met een paar "gewone" foto's, om de compositie goed te kunnen bepalen. Dan wordt het tijd voor deze techniek. Veel verschillende bewegingen proberen en elke keer iets bijstellen, net zolang tot dat je tevreden bent. Thuis op de computer zul je de meeste foto's weggooien, maar er zit ook vaak iets tussen waarbij je direct het gevoel hebt, hier gebeurt wat. Dit beeld wil ik verder ontwikkelen. Dat was ook bij deze foto het geval. Hier zag ik dat het riet mooi in de beweging zat terwijl de berkenstammetjes een dansje deden. De kleuren en de spiegeling maakt dan het beeld compleet.
Ik was blij met het resultaat!

Canon EOS R
Zoomlens 70-200 mm
Diafragma: F29
Sluitertijd 0.3 sec
ISO 200

Grassen

Deze foto heb ik gemaakt van grassen. Gewoon in een natuurgebiedje dichtbij mijn huis. Tussen die grassen stonden nieuwe uitlopers van wilgjes, zogenaamde opschot. Als je zo naar zo'n stukje natuur kijkt is dat eigenlijk best een beetje saai, alleen maar die groene kleuren. En toch kun je kleurtinten ontdekken als je in verschillende kijkrichtingen het licht door de beplanting ziet schijnen. Het licht buiten is ook niet altijd hetzelfde. De kleurnuances zijn klein, maar voor mij genoeg om hier eens wat mee te gaan spelen.

Aan het begin en einde van de dag is de kleur van licht warmer. Ook speelt bewolking mee in de lichtkleur. Je fototoestel meet dat licht en zal ook de verschillende lichtkleuren moeten corrigeren. Dat doet je camera met de witbalans. Met de witbalans wordt dus als het ware aangegeven welke "kleur" wit eigenlijk is. Wanneer de witbalans niet klopt krijg je verkeerde kleuren. Je camera kun je zelf instellen op verschillende witbalans voorkeuren of je laat de camera de witbalans automatisch bepalen. En met dat zelf instellen van die witbalans ben ik aan de slag gegaan.

De foto is gemaakt met meervoudige belichting en met verschillende instellingen van m'n witbalans.
Je kunt zien dat ik telkens drie foto's heb gemaakt met een bepaalde witbalans. Ik kan dan de foto opslaan in mijn camera en het desbetreffende beeld weer selecteren en doorgaan met fotograferen, met een andere en aangepaste witbalans. Zo zijn er verschillende koele en warme kleuren ontstaan in deze foto. Ik vond het leuk om daar eens mee te experimenteren omdat het een ander en meer abstract beeld geeft van gewone grassen.

Canon EOS R
Zoomlens 24-105mm
ISO 200
Diafragma en belichting van de foto's verschillen